Speté n’anciarm ëd mistà
e da liure ’d pensé
dongion ëd na grinor smasìa
a fan babòja ’d surfasse rupìe
bòrd ëd sentiment ëstërmà
e ’d paròle crasà da lë sparm,
tornure ’d nòm-gigant
ëd pòst ësplufrì e d’orassion dëstisse,
rangòt ëd silensi;
a resto da d’univers rusnent
ëd veuid rèid ëd dësmentia.
Mach n’arfiajì daleugn
n’ambrun-a ross-brajanta
as ësmasisso ’nt ël vieul doleuri
d’un mond avisch ëd dësmentia.
Attendere un incanto di immagini Attendere un incanto di immagini/ e da legami di pensieri/ bastioni di una felicità passata/ fanno capolino superfici piene di rughe/ bordi di sentimenti nascosti/ e di parole strappate dal terrore,/ figure singolari di nomi-giganti/ di luoghi stenti e di preghiere spente,/ rantoli di silenzio;/ rimangono da universi coperti di ruggine/ dei vuoti rigidi di oblio.// Solamente un sospirare da lontano/ un tramonto rosso-urlante/ si spengono nel sentiero doloroso/ di un mondo acceso di oblio.
© Sandro Greco, Tramonto sul Balaton, 2012